Sarti, Burnich, Facchetti...

Son chi a legg al giurnal, dopu mangiad e dopu una bela pedalada d’un para d’ur da Vori a Santa Cristina e Miradoe a ved cume l’è la strada francigena da chi part da là: e la prima roba che leggi l’è la pagina spurtiva. Ho vist che Rivera al cumpiss setant’ani e leggi l’articul ad Gianni Mura: bel, bel, bel. No Rivera nèh? E gnanca al giurnalista. Bel l’articul e mi, che ho studiad in di primi ani setanta e poe ha insegnad par quatr’ani in una scola a Milan, ma son vist un bucunìn dla mè Milan d’alura. Sa parla ad Rivera e legi d’ una furmassiòn dal balòn stampada in dla mè ment ani fa e, chissà parchè, che l’è stai pu cancelada da nissuna oltra. Sarti, Burnich, Facchetti, Bedin Guarneri Picchi... Mi, che son juventino fin da quand gh’èvi cinq ani parchè i mè cusin Luigi e Pino, pussè grandi da mi, i tasèvu mai cui figurìn ad Sivori, ma ricordi no la furmassiòn dla Juve, ma apena un po’ ad numi: Mattrel e poe Anzolin, Castano....Ma al Mago e cl’Inter là i sen fermadi in dal mè coeur in una manera tantu che tignissa...che son stai bon pu da dastacai...Ho bèle cuntad da cla sira là che Pierinu Milanes l’è saltad sul taul dal Cafè par vusagh adrè a l’arbitro: “Palla al centro...palla al centro...” dopu cal gol ad Peirò ch’ l’è passad ala storia. Adess, a penssagh ben, gò da di che, pr’un fiulìn da dez ani, sent parlà dl’Inter che la venssèva la Coppa dei Campioni e poe la Coppa Intercontinentale cun l’Indipendiente, l’èra una roba foera dal nurmal par chi tempi là... Andà a giugà a l’estero e fin in Sudamerica e ven indrè cun la Cupa in man, par num fiulìn l’èra una roba propri grossa tant.Poe, gò da di anca questa: mè papà l’era interista e quasi tuti i so soci che vignèva in butiga a fass fa la barba, ieru interisti. E i parlèvu sempar dal balòn; la difesa dl’Inter la giughèva tale e quale in Nassiunal e quand gh’èra l’Italia sentivi amò ripet la stessa tiritera: Sarti, Burnich, Facchetti, Bedin, Guarneri , Picchi...Che tempi e quanti ricordi, grassie a l’Inter... Rivera, chissà parché, al mè mai piassud. Ma piasseva Mazzola, da quand in dla famusa partida cul Vasas l’ha driblad cinq o ses difensuri, poe l’è turnad indrè, l’ha driblad anca al purtèr e, a la fin dla fera, l’ha trai la bala in porta! Che partidòn! A Pierìn Milaness cla volta là ga s’è fermad al coeur e l’ha perss la parola. L’assiòn la finiva mai, e lu l’è restad par dez o dudaz secundi senssa respirà e tuti i soci dal Cafè, chi sa spetèvu una so vusada, l’han guardad starmidi. Al fato l’è che lu l’avaress vurssud che Mazola al tirèva subat in porta, parchè l’èra rivad cun la bala a du passi dla red e al gol sa pudeva no sbaglial. Invece...cuiòn la mè Rusin! Mazola l’ha cuminciad a driblà tame Pelè: vun, du, tri, quatar...e la finiva pu! Quand pariva che al gh’èva da tirà la bala, lu al turnèva indrè amò a driblà. Che giugadur che l’era! Al fato l’è che Pierinu Milanes al gh’èva al coeur che squasi squasi al batèva pu par la pagura che un quai difenssur al pudeva purtagh via la bala a Mazola! A la fin, in pè su la cadrega, cun al brass destar slungad tame a rusà Mazola e al balòn insema in dla red, dopu al gol Pierinu Milanes l’è restad tame quel dla mascherpa: tuti i soci ian vusad “gol, gol, gol” e i saltèvu mè mati, e a lu, cun la buca verta e i oegi rutundi e bianchi tame al balòn, ga s’è fermad la vusada in gula!Cinq minuti l’è durad inssì, poe al Luinè al g’ha purtad un bicer d’acqua e Pierinu al sé setad, senssa di una parola, ma cun la buca ridenta, beat tame la dona da cal quadar famous che gh’è a Parigi e che tuti i van a ved. Eco parchè amò anca incoe, anca se i mai a righ bianchi e negri i ma fan emussiunà pussè da tuti e ia cambi no, ma resta in ment tame fuss ier la furmassiòn pussè forta e famusa dla storia dal balòn, almen da quand seri un fiulìn: Sarti, Burnich, Facchetti, Bedin Guarneri, Picchi...

© RIPRODUZIONE RISERVATA