Suta Nadal è rivad ‘Ngiuletu

Suta Nadal, a cà da mè suocero Dino, è rivad Angelo Porzio, suo coetaneo classe 1923. ‘Ngiuletu al pustin, alto e magro, parlantina sempre pronta, è piacevolissimo nel raccontare i suoi anni belli, quando faceva la guardia a Milano “al temp ad guera”, oppure quando, ormai ex giocatore, allenava i ragazzi dell’ Oriese. ‘Ngiuletu è un oriese d.o.c. di cui conosco ormai un po’ tutto. Ma stavolta mi ha sorpreso raccontando con brio, come solo lui sa fare, i suoi inizi.Son nassüd ai Padui d’Uspedalett, in una casetina in dla curt in due stà Sari, propi al dì dla fera ad Sena, al 25 ad Marss.Mè nonu Carlìn “mariana”, quand l’è gnüd indrè dla fera a Sena, al m’ha fai ciucià la tiraca. Mè mà la g’ha di: “Ma sa fiu?” ( parchè alura i ga dèvu dal vü al pà...) e lü: “Lassa cal ciucia, lassa cal ciucia...”S’eri al fiöl ad Celest al pustìn, mè nona l’era una Sari. I mè noni i stèvu a Vori, ieru i Porzio, e mi dopu quator mesi son andai a stà a Vori. Celest al Pustìn al purtèva in gir tri letar e pö quator o cinq giurnai al dì, parchè ad gent che gh’er bon da legg ghe n’era ben poca; ga piasèva al vin, al bevèva mesa butiglia chi, mesa butiglia là... e a mè nona ga rivèva al cünt da pagà! Mè nonu l’è mort a nuantacinq ani. Ga disèvi: “Alura pa, cume vala?” E lü: “La va a cla manera chi, gavarò amò un para d’ani da scampà...” E l’è scampàd fin a nuantacinq. L’era un pitalö, al feva andà la tera tra la Madona dal Funtanòn e al Torch. Andèvi a iütàl in dal camp a catà ssu i cücümeri e na lassevi indrè un quidün; “Ara chi! Ara là!” al ma vuseva adrè e al ma disèva che spachevi al rastrell, par dim che laurevi poch. Propi lü, che l’èra sempar a la gabada! L’èra lü che ia lasseva indrè!Al fèva anca al medgòn. Mi ghevi dü o tri pori süi didi, lü al m’ha segnad cui gran ad riš e pö i’ha trai in dal Parassach. E al m’ha di: “Quand che marsiss al riš, alura va via i pori!” Ben, i pori ièn andai via dabòn, oltar che stori !

© RIPRODUZIONE RISERVATA