El vintàge ni baüi e la moda del dì d’incö LA VIDEOLETTURA DELL’ARTICOLO

Dalle nonne alle nipoti “à la page”: abiti di seta, gonne e foulard per le donne e l’immancabile müda degli uomini ricercatissimi per le feste dei giovani

Lasém pèrd prublemòn e disgràsie, vöri scrìu del vintàge, paròla che i giùni i drövun per numinà la mòda che se tröva ni armàdi, ni baüi, nle futugrafìe di nòni e nòne... ànca ni mè, che per lur son un’antichità. In un casét ò truàd una futugrafìa de me papà chl’è adré a laurà in ufìsi cun la màchina da scrìu Olivetti Lettera 22. El gh’à sü ‘na müda grìŝa e sùra i mànogh d’la giàca el gh’à i “manicòti”, cioè di tòchi de födra che se metèva per liŝà no la stòfa del vestìd. Gh’i a cüŝìva me màma che l’èra una sàrta cul séns del rispàrmi, che l’èra ubligatòri a chi témpi là.

. Il dialetto sul “Cittadino” - Parlem del vintage

Gh’ò fòto de me nòna cun sü pedàgni lùnghi, négri e in tésta un riòt scür. La parìva vècia, ma l’èra püsè giùna de mi adès.

Me màma invéce la se fèva vestìdi elegànti de séda, cul culét de pis. Tàme l’èra bèla! La parìva una mudèla.

A propòŝit, fin a poch témp fa, credèvi vintàge la mòda de me màma e de me nòna. Ò cambiàd idéa da qualche stemàna fa quànd me neùda Silvia la m’à telefunàd e la m’à dì: “Nonna, devo andare a una festa e non ho niente da mettermi che sia adatto per l’occasione. Ho pensato ai tuoi armadi stipati di vestiti antichi che adesso sono tornati di moda. Posso venire a sceglierne uno?” M’è vegnüd un strangulòn a sént ciamà antichi i me vestìdi bèi che tégni da cünt per le ucaŝiòn. Ò dervìd le ànte di me armàdi e me son pròpi truàda dinàns al vintàge. Me son sentìda deŝcùnsa, pö ò pensàd: Madaléna te se na nòna, ànsi ‘na biŝnona, quìndi te se antìca e ànca la to mòda l’è per fòrsa antìca. Quànd Silvia l’è vegnüda, l’ò ϋütàda a pescà un vestìd per la so fèsta, lungh fin ai cavìgg cun ùna fàsa süi fiànchi. Da cla vòlta lì i cliénti i m’èn pü mancàdi. Susanna l’à töi sü di calsòn a “zàmpa d’elefànte” ( se diŝèva insì alùra); a Paola gh’è piaŝüd ‘na giàca cun d’le spalàse imbutìde che, la m’à dì, i van de mòda adès.

Ànca i mas-ci n’àn aprufitàd: i àn sernìd tra el guardaròba del nònu di cravàt e una giàca a doppio petto blö da purtà cùi jeans.

I me neudi cùi nòsti vestìdi i èrun pròpi bèi e me son cunvìnta che el vintàge l’è sémpor elegànte. Ò ànca pensàd che, tra quàlche an, sarà vintàge quèl che lur adès i crédun a l’ltima mòda (però gh’l’ò dì no a lur!).

Adès finìsi cul cüntàu la stòria d’un vestidìn da Batéŝim. L’èra de orgàndis e me màma l’à cüŝìd per mi nel 1941, quànd son nasüda. La m’à purtàd dal fotografo per fàm ‘na foto (che gh’ò amò), cun tant de scüfia, fòto che pö l’à mandàd a me papà che l’èra in guèra. Ricòrdi, malincunìa, nustalgìa, tristésa. Pensiéri sü le guère ch’i ghén ànca al dì d’incö!

El vintàge el sarà ànca de mòda, p’rò la me bis-neudìna Anna, che l’à ricevüd el Batéŝim l’oltra duménica, l’à mis una vestìna mudèrna. L’èra bèla, bèla tàme el sul, e ànca la bis nòna la se mìsa tüta tirénta cun un taiör nöu, in bàrba al vintàge. So no tàme ringrasià el Signur per avè pudüd pruà un’esperiénsa insì meravigliùŝa. Ve salüdi, a riséntos!

DIZIONARIETTO

Ò dervìd - Ho aperto

Cavìgia/Cavigie - Caviglia/Caviglie

Descùnsa - Confusa, disorientata

Mànogh - Maniche

Müda - Completo di pantaloni e giacca da uomo

Pedàgn - Gonna

Riòt - Fazzolettone che si metteva in testa annodato dietro

Scüfia Cuffia

Spalàse - Spallone – spalle grandi

Strangulòn - Nodo alla gola

Tégn da cünt - Conservare con cura