Al vintinöu ad nuembar, la data magica par Sena cun padre Enrico Pozzoli

Nacque in quel giorno del 1880 e il 29 novembre 1903 divenne sacerdote, poi andò in Argentina e battezzò l’attuale Papa Francesco

In meš a un sach e una sporta ad vucasiòn, (tredaš preti, du frà e set suor ien miga pochi...) al paišìn ad Sena al g’ha vüd la sudisfasiòn da vegh un pret che l’ha batesàd al Papa: padre Enrico Pozzoli.
Busugna ripetal, parchè tut è partid cent quarantadù ani fa, quand in d’una lucanda in sura a volt s’è sentüd cridà un fiulìn picinìn picinìn: l’er fai che nas, nisun sa speteva c’ al sares diventad un meš sant! Pian pian l’è stai un giun pien ad fed e pö un om ad ceša bašad dal Spirit Sant. L’era la not dal vintinöu ad nuembar dal mila e votcentutanta.
L’ albergh da so pà e so mà, due durmiva i cavai e mangeva i cavalanti, al sa ciamèva: “Lucanda dl’Angelo”. L’era a mità dla strada sul valòn che ven su dla Bassa e la traversa tut al paiš, la pasa a bas da Santa Maria par rivà a Uspedalet e poe Livraga, Lod e Milàn, due i careteri i purtevu la mercansìa.
La famiglia Pozzoli la stèva ben, la gh’èva un bel po’ ad tera e du ustarii cun al stalàs. La mama d’ Enrico, la siura Luigia Franzini, l’era ad buna famiglia, la gh’eva tanta tera là a bas. E la lucanda la gh’eva al num incò: nöu ani dopu Enrico, sempar in dla stesa ustaria, è nasud anca Cleonice Franzini, la siura Nice che l’avares lasad i so soldi e la so tera al ricovar di puvreti dal paiš, ricovar trai in pè cul lascito dal Senatur Angelo Grossi.
Cume sa pöd ved, cla cà lì a mità valòn l’è stai propi bašada dl’Angiül dal Signür! Enrico l’è nasud a la vüna ad not e l’è andai a l’asilo dal Senatur che l’era tacad a la cesa. Ale elementari l’aula l’era al granè dal siür Griffini, ma al g’ha vüd la furtüna da es in un paiš ad gent tacada a la ceša e da cres in una famiglia religiuša tant. So mama, che cun la lucanda da mandà avanti la gh’eva no al temp da stagh adrè, l’ha fai studià dai Salešiani, parchè don Bosco l’era venerad e famuš in dal Ludšàn e al ga deva ai giun anca la pusibilità da stüdià in culeg. E là Enrico a dašdot ani al g’ha vüd la so vucasiòn.
L’era amò al vintinöu ad nuembar, cla duminca dal 1903 quand l’è diventad don Enrico Pozzoli. Al gh’eva vintitrì ani e la prima ucašiòn l’ha persa no: sübat dopu Nadal, da pretìn nuel l’è andai in Argentina cun al so süperiur Cagliero. Mai l’avares credüd da stà là tuta la so vita. E mai e mai pü da vegh l’ucašiòn da batešà un fiulìn che al sares diventad Papa: Papa Francesco. Una roba gnan da cred: al fiöl d’un paišìn che gh’è no gnanca su la carta geografica l’ha fai diventà cristian al Papa nasùd in d’una cità da l’oltra part dal mund! A Sena tireva un’aria püsè che buna, sl’è vira cume l’è vira che in da chi ani là i vucasiòn ien piuüdi šu dal ciel cume tanta mana. Gh’è da es urguglisi e da fagh prima o dopu un monument.

© RIPRODUZIONE RISERVATA